وبلاگ گروهی دانشجویان مهندسی مکانیک دانشگاه اصفهان

تلنگر 90!

مثل اسب عصاری

هی گرد دیروزی ترین عقده هایمان

دور می زنیم

وچشم که باز می کنیم

سفید ، ارغوانی ، سرخ

جای جای شاخه ها

برف و پاییز را گرفته اند

و هیچ التفاتی نیست

که این محول الحول بر احوال

به چه کار می آید؟

وقتی که اصلا نمی دانیم

چند جفت دست ، از آن دست های گرم

آن هاکه در یک زهدان

نخستین فریاد را گریه کردیم

حالا ازاین دنیا جدا است

می گوییم حول حالنا...

که خانه تکانی نکرده ایم

مهمان دعوت می کنیم !

چند ... چند... چند....

وچند بار بوی پونه و بابونه را بغض کرده ایم

چند شب بی فانوس

بر روشنای چشم های کور و

برگوش های بسته مان

حتی یک پنجرهء بسته را گشوده ایم ؟

بانگ می زنیم

ای مقلب القلوب سنگین و برفی ما

قفل است... قفل است ... بسته است

راه می بندیم و سگ می نشانیم

خوب معلوم است

که راه کج می کند

گیج می شود

هم نسیم ، هم سحر

روز باور کنید نو نمی شود

روز نو نمی شود ، باور کنید

وقتی خواب های هراس انگیز

در خانه می بینیم

و رویاهای دلنواز

پشت دیوار های دروغ

و فاضلاب های کینه و کدورت

کودری ها را نه جامه می کنیم

که کفن می دوزیم

حالا بیا این فانوس را روشن کنیم

هفت سین که اسم نیست

سیب و سیر و سوسن هم نیست

آن ماهی سرخ و لغزان است

آبش کدر باشد

می میرد

به همین سادگی

........................................................................................

سال نو همگی مبارک!

مرضیه طالبیان یکشنبه 29 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 05:10 ب.ظ

نظرات 7 + ارسال نظر

حسینی یکشنبه 29 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 07:10 ب.ظ

واقعا این نوشته , زیبا نگاشته شده است!!!!!!!!!!!!

حسین نعمتی دوشنبه 1 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 01:00 ق.ظ

الان که دارم می نویسم 89 داره آخرین نفس هاشو میکشه... 89ی که پر از خنده؛شادی؛ موفقیت؛ بغض(لااقل واسه من) ؛ تجربه های تلخ و شیرین و .... خلاصه همه چی بود. اما وقتی یه کمی بیشتر فکر می کنم می بینم همه ی چیزهای حتی بدی که تو این سال برام اتفاق افتاد به بودن کنار کسانی که دوستشون دارم می ارزه...
واسه همینه که گاهی نیشتری به خودم می زنم تا چرک خاطرات بد گذشته از داخل این دمل سنگین خالی بشه... جاش می مونه؛ ولی خوبه هر از گاهی آدم نگاهی به این داغ بندازه تا تجربه های شکست خورده تکرار نشن...
به هر حال؛ خطابم به همه ی هم کلاسی هامه: عید همه تون مبارک؛ همه تون رو از ته قلبم دوست دارم؛ امیدوارم سال خوبی در پیش داشته باشید و امسال بتونید از همه ی پتانسیلتون استفاده کنید و بهترین کسی باشید که می تونید

ارادتمند شما
ح.ن.

فقط هم کلاسیا دیگه؟
سال خوبی داشته باشی! ح.ن.

مریم دهقان دوشنبه 1 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 02:18 ق.ظ

خوبه ۱ساعتو۵۰ دقیقه دیگه
خداحافظ ۸۹ و ده ی ۸۰
خداحافظ تمام شادی ها و غم های یک سال
خدا حافظ برای ۳۶۵ روزی که طی شد
و خدا حافظ مردمان بازیگری که در این فیلم یک ساله ی عمر مان با ما همکاری داشتند
این بود پایان این داستان
و سلام به همه ی امید ها و امید واران
سلام به آغاز سیال بودنمان و رسیدن به نقطه ی بحرانی افکارمان

سعی کنیم جاری باشیم در سال پیش رویمان و زندگی مان ایستا نباشد(استاتیکی فکر نکنیم دینامیکی زنده باشیم)

سال نو همگی مبارک

دهقان دوشنبه 1 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 02:19 ق.ظ

البته من یه خورده نوشتنم طول کشید شد ۲:۱۸

Khodadadzadeh دوشنبه 1 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 04:58 ق.ظ

Hi all my dear friends
Happy New Year
I hope the new year would a good opportunity to understand who we really are and to detect our faults and try to modify if there is any shortcomings and I hope it would be a new start for struggling harder and achieving sth worthy in every aspect of our life. I wish you can start this year with extra energy and determined goals and plan in order to reach them. There is sth I do believe in that, which is:
You can do everything if you believe yourself

Don’t look far for success .It’s totally close to you!
So let's try to understand this year deeper!

I pray for you here in Mashhad
Wish you luck